"What brings you here?"

23-06-2023

Kort geleden waren we op vakantie, gedeeltelijk familiebezoek, in Iowa (Verenigde Staten). De vraag, “What brings you here?”, kregen we regelmatig. Een vraag uit oprechte belangstelling en nieuwsgierigheid. En een volledig begrijpelijke vraag. Want eerlijk is eerlijk, zonder dat je er iemand kent is dit niet de eerste staat van de Verenigde Staten om te gaan bezoeken. Gedurende twee weken hebben we alleen Amerikaanse toeristen ontmoet. Geen enkele Duitser, Fransman, Japanner, zelfs geen Nederlander. Dit heeft me wel aan het denken gezet.

Korte bucketlist

Ook in de staat Iowa is genoeg te zien en te beleven. Je moet er echter iets meer moeite voor doen om het te vinden. Het kost iets meer tijd en energie. Het toeristisch aanbod is beperkter. Dit betekent echter ook dat de bucketlist aanzienlijk korter is. En dit levert enorm veel rust op merkten we. We bezochten na het familiebezoek twee mooie plaatsen die zelfs inwoners van Iowa lang niet allemaal kenden. Na de paar hoogtepunten die op de korte bucketlist stonden hadden we alle tijd en rust om spontaan iets te gaan doen en bekijken waar we nog zin in hadden. Er ontstonden ook leuke gesprekken met de bewoners. We waren niet de zoveelste Nederlander die op bezoek was waardoor de gesprekken spontaan en erg relaxt verliepen.

’s Lands wijs ’s lands eer

Een fraaie Nederlandse uitdrukking, uitgebreid met de familie over gehad, die we vind ik best eens wat vaker mogen gebruiken. Zo bezochten we de Iowa State Fairgrounds waar Horseshoe Pitching werd bedreven. Hierbij moet een hoefijzer om een staak worden geworpen, een nationale sport! Met vrienden van mijn oom en tante gingen we uit eten, wat daar toch net wat korter duurt dan dat we gewend zijn. Het was erg gezellig, veel gekletst en we gingen om 22.45 uur als allerlaatste weg. “Zo laat zijn we hier nog nooit weggegaan” werd er gezegd. We spraken ook Amerikanen die voor een reisje langs de Rijn van 1 week heen en weer vliegen naar Europa. Maar vliegen Nederlanders ook niet voor een weekje naar New York? Kortom, respect voor elkaars cultuur is belangrijk. Zijn onze maatstaven wel de meetlat om anderen te beoordelen?

Weg van de snelweg

Wegrestaurants mijden is niet zo moeilijk. Neem een afslag, rijd een paar kilometer naar links of rechts en je vindt vanzelf een vaak veel leukere en gezelligere plek om wat te eten of drinken. Zo belandden we bij Eat, Drink and Socialize. Alleen de naam al. En daar kwam ie weer: “What brings you here”? Deze plek had alles. Kleinschalig, persoonlijk, uniek en authentiek. Precies hoe ik de verrassingsreizen van Michel Verrast ook samenstel. Deze vakantie is uitstekend bevallen, heeft me aan het denken gezet en ik heb weer veel geleerd. Waar ik toch altijd al zoveel mogelijk de plekken weg van de grote toeristenstroom opzoek, is dit misschien nog extremer te doen. De volgende keer eens een van de minst bezochte gebieden van Schotland bezoeken??